Sosyalleşme Sorunu

umut3200

Yeni Üye
21 yaşındayım Adana’nın Çukurova ilçesinde ikamet ediyorum. İlkokul ve ortaokulu örgün, liseyi açıktan bitirdim. Çocukluğumda, özellikle ilkokul ve ortaokul’da içine kapanık bir çocuktum. İnsanlarla aram iyi değildi ve hayatımın büyük bir bölümünü eve kapanıp bilgisayar oynayarak geçirdim. ortaokuldan sonra özel sebeplerden dolayı 5 yıl liseye gidemedim. Bu süreç içerisinde yine içine kapanıktım çevrem yoktu tüm gün bilgisayar başındaydım ama 20 li yaşlardan sonra ne olduysa, dışadönük olmaya başladım. sohbet edebileceğim birlikte bir şey paylaşabileceğim dostluklar aramaya başladım ama bana o çevreyi sağlayacak imkanlardan yoksunum ve arkadaş edinebileceğim şartlara sahip değilim. Çünkü %92 engelliyim ve hayatımı tekerlekli sandalyede idame ettirmek zorundayım babam iş amacıyla hataya gidip hafta sonları geliyor haliyle bütün gün eve tıkılıyorum o olmadan bir yere çıkamıyorum herhangi bir okul yaşantım olmadığı içinde nasıl ve nerede sosyalleşebileceğimi bilmiyorum
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Günümüzde sosyalleşmek büyük sorun. Bunda en büyük suç sosyal medya ve sosyal medyanın etkisiyle gösterişli yaşamlara öykünen kitlelerin ortaya çıkması. Herkes en iyinin peşinde. Arkadaşlık ve aşktan ziyade çıkar ilişkileri ön planda. Hal böyle olunca bilhassa mütevazi, ortalama yaşantısı olan bireyler sosyalleşme sorunu yaşıyorlar. Entellektüel seviyede konuşabilecek arkadaş veya eş adayı bulmakta güçlük çekiyorlar. Günümüzde beşeri ilişkiler maalesef çok zayıf.
 
Merhaba 18 yasindayim kendim interbet isleriyle ugrasan biriyim ailemin kazabdigi para ortanin biraz alti abcak kendin i5 yildir interbet isleri ile ugrasiyorum ve sirkete calisiyorum oradan memur maasinin ustubde para aliyorum ana konu su kendim hayatim boyunca erkek kiz olsun kimse ile konusmadim sadece oyle yuzeysel konustum kiz arkadasim olmadi buda dineb dusundugum icin yani ben eskiden mutlu oldugum zaman acaba gunaha giriyormuyum diyordum cunku kucuklugumden beri hic kimse ile birsey yasamadigim icin mutlu olmakta istemiyordum.
Ailem muhafazakar degil bana muhafazakar davranmadilar orta halli bir aileyiz ama muhafazakar olmak isterdim. Ailem kizlarla oynas gez sevgili ol sosyalles diyorlardi hep bende tam tersi dine yobelmistim ama simdi orta halliyim keske tamamen dibdar olup erkeb yasta olsem gibi bir dusunce vardi icimde 15 16 yasinda anksiyete tedavisi almistim cok dusunme bozuklugu overthinker vardi ilac tedavisu aliyorum ama su an iyiyim allaha sukur. Gunde 10 15 saat bilgisayar basindayim 1 tane gercek hayattan arkadasim var oda internet bagimlisi surekli onla gece 4 5 e kadar oyun oynariz severim oyun oynarken asiri zevk aliyorum ama beni bir yandanda yipratiyor disari cikmakta isteyemiyorum ama istiyorumda.
Kendim 3 yil kickboksa gittim yinede sosyallesemedim. Ama disarida insanlara karsi kendimi savunabiliyorum artik birini bayiltabilirim ornegin cozum nedir benim gibi olan cocugunuz kardesiniz varmi.
 
Son düzenleme:
İnsan kendine değer verdiği kadar etrafından değer görür, eğer kendi içinde kendini değersiz olarak telakki ediyorsa maalesef dışarıyla ilişki kurmakta çok fazla zorlanacaktır ve sosyalleşme sıkıntısı yaşayacaktır.

Dolayısıyla bana göre sosyalleşme problemini aşmanın ilk adımı insanın kendisine değer vermesiyle başlar, bu adamı attıktan sonra sosyalleşmek de zincirleme bir reaksiyon gibi kendiliğinden yavaş yavaş gelmeye başlar
 
Son düzenleme:

Konu görüntüleyen kullanıcılar

Benzer konular